Η Αλιμιά και η μαντινάδα της Χάλκης!!

Ο περίπλους της Χάλκης τελειώνει και βάζουμε πλώρη για την Αλιμιά, ένα γειτονικό καταπράσινο νησάκι, με ένα από τα ασφαλέστερα αγκυροβόλια του Αιγαίου. Ναύσταθμος των Ιταλών κάποτε, σήμερα είναι στέκι κοτεράδων. Τα ωραία πέτρινα σπιτάκια του χωριού με τον Αηγιώργη και τους φοίνικες πολιορκούνται από μια ζούγκλα σκίνα και θυμάρια. Τα νερά είναι διάφανο κρύσταλλο και ο βαθυπράσινος βυθός κατάστικτος από γιγαντιαίες αποικίες αχινών. Αράζουμε στα άσπρα βότσαλα και κόβουμε καρπούζι αργά το απόγευμα. Ακούγονται μόνο τα σημαιάκια και oι αντένες στο κοντινό ιστιοφόρο. Η Χάλκη στο βάθος τρεμουλιάζει στον ζεστό ορίζοντα. Θυμάμαι τη μαντινάδα που διάβαζα νωρίτερα:

Είναι ωραία την αυγή στης Χάλκης το μπουγάζι Σαν τραγουδάει ο μερακλής και τον φυσάει τ' αγιάζι.Και το απόγευμα ωραία είναι στο μπουγάζι. Πάμε πίσω στο νησί. Να ακούσουμε και άλλες μαντινάδες και «πεισματικά», τις πειραχτικές. Και ιστορίες για τους Χαλκίτες σφουγγαράδες. Και για την παλιά κόντρα με τους Συμιακούς. Και τον «καλαδερφίστικο» σκοπό στη λύρα. Και άλλα πολλά. Μικρός τόπος η Χάλκη βλέπεις. Αλλά με βάθος πολύ…